แต่ละประเทศมีระบอบการปกครองที่เหมาะสมของแต่ละประเทศ
1. ประชาธิปไตย
2. คอมมิวนิสต์
3. สมบูรณาญาสิทธิราชย์
4. เผด็จการทหาร
1. ระบอบประชาธิปไตยมี 2 แบบ แบบที่ 1 แบบสุดโต่ง เช่น สหรัฐฯ เกาหลีใต้ ฝรั่งเศส เยอรมัน และปัจจุบันรัสเซียก็ได้เปลี่ยนการปกครองจากคอมมิวนิสต์มาเป็นประชาธิปไตย (สหพันธรัฐ) จะใช้ประธานาธิบดี ซึ่งมาจากการเลือกตั้งของประชาชนที่มีสิทธิ์เลือกตั้ง คนไหนที่ได้รับคะแนนโหวตสูงสุดจะเป็นผู้นำสูงสุด ในเกาหลีใต้ผู้ที่ได้คะแนนอันดับ 2 จะได้เป็นนายกรัฐมนตรี ในระบอบนี้จะมีความมีสิทธิ เสรีภาพและความเสมอภาคสูง ประชาชนไม่จำเป็นต้องเคารพผู้นำสูงสุด สามารถวิจารณ์ผู้นำได้ ให้เสรีภาพกับเอกชน ทำให้ประเทศพัฒนาไปอย่างรวดเร็ว เพราะรัฐบาลสร้างถนน และรถไฟฟ้า หรือให้สัมปทานรถไฟฟ้าทั้งบนดิน ใต้ดิน รถเมล์ รถไฟฟ้าข้ามเมือง เครื่องบิน สาธารณูปโภค การธนาคาร ส่วนเอกชนช่วยสร้างตึก และผลิตอาหาร การเงินธนาคาร การบิน เทคโนโลยีการสื่อสาร
ประเทศไทยปกครองแบบระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข ซึ่งไทยได้เปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบ kingdom มาเป็นระบอบนี้เนื่องจาก เกิดการปฏิวัติของคณะราษฎร์ในรัชการที่ 7 รัชกาลที่ 7 ท่านเป็นคนดีมีคุณกับบ้านเมืองและท่านปรีดีก็ใจดี และมองเห็นว่ากษัตริย์กับประชาธิปไตยไปร่วมกันได้ รวมถึงบารมีของท่านปรีดีบารมีไม่ถึงและประชาชนเสียงแตกจึงเลือกวิธีนี้ ซึ่งหลายประเทศก็มีการปกครองคล้ายๆแบบเราเช่น อังกฤษ ญี่ปุ่น ญี่ปุ่นยังมีองค์จักรพรรดิอยู่ ถึงแม้จะลดบทบาทลง โดยจะมีการเลือกตั้งนายกรัฐมนตรีเช่นกันกับประเทศไทย แต่ดูเหมือนที่อังกฤษ กับญี่ปุ่นจะพัฒนาก้าวหน้ากว่าไทยไปมาก ซึ่งเป็นเพราะไทยมีการทำรัฐประหารแล้วให้ทหารขึ้นมามีอำนาจแล้วเขียนกฏหมายรักษาเก้าอี้ตัวเองไว้ ทำให้เกิดการคอรัปชั่นแต่ไม่มีใครสามารถหาหลักฐานมาตรวจสอบได้ แต่เห็นแค่เศษซากแห่งความล้มเหลว ได้แก่โครงการตู้หยอดเหรียญรถเมลล์ในเมืองหลวง มี 4 สิ่งที่เกาหลีใต้มีแล้วไทยไม่มีคือ
1. รถเมลล์ติดแอร์ที่ไม่ใช้กระเป๋ารถเมลล์ใช้เครื่องอ่านบัตรแลบบิตกับเครื่องหยอดเหรียญทอนเหรียญอัตโนมัติ แล้วสามารถแจ้งเส้นทางผู้โดยสารได้ตลอดว่าถึงไหนแล้ว รวมถึงมีเสียงแจ้งเตือน 2 ภาษาสำหรับผู้พิการทางสายตา
2. รถไฟฟ้าใต้ดินหรือบนดินที่ไม่ใช่ในกรุงเทพฯ แต่เป็นเมืองใหญ่อื่นๆ เช่นเชียงใหม่ ขอนแก่น โคราช หาดใหญ่ อุบลฯ ชลบุรี พัทยา ศรีราชา ระยอง ปทุมธานี สุพรรณบุรี นครปฐม
3. รถไฟฟ้าข้ามเมืองความเร็วสูง ญี่ปุ่นมีคินชันเซน เกาหลีใต้มี KTX วิ่งไม่ต่ำกว่า 250 กม. ต่อชม.
4. กฏหมายที่ให้บริษัทไทย ผลิตแบรนด์รถยนต์ แล้วกรมการขนส่งยอมรับ ที่เกาหลีใต้ มี Hyundai จีนมี MG ญี่ปุ่นมี TOYOTA HONDA ISUZU ฯลฯ ไทยมีอะไร ไทยมี รถอิแต๋น กับ ตุ๊กตุ๊กสามล้อ
บางอย่างรัฐบาลทำเอง แล้วมันไม่ดีเลยเช่น สายการบินไทย ขาดทุนปีละ 10,000 ล้าน การรถไฟแห่งประเทศไทย มีมาตั้งแต่ ร.5 รถเมล์ขสมก. คนแน่นแทบตาย ขับฟาสแปดเบรคทีหัวทิ่ม แต่ไม่มีกำไรคืออะไร แต่ที่ดีหน่อยคือบขส. เพราะไม่ได้จำกัดแค่รถของบขส. ยังมีรถร่วม เช่นนครชัยแอร์ คอยเชิดหน้าชูตาให้ประเทศไทย
2. คอมมิวนิสต์ คือการปกครองโดยระบอบพรรคเดียว คือพรรคแรงงาน ทุกคนจะทำหน้าที่ของตัวเอง รายได้ส่งรัฐ แล้วรัฐจะแจกจ่ายให้เอง ว่าใครควรกินเท่าไหร่ควรใช้ตังค์เท่าไหร่ จะเน้นความเป็นอนุรักษนิยมและปลูกฝังความรักชาติ รักผู้นำ (ชาตินิยม) จะเน้นความเสมอภาคแต่ไม่มีความเป็นเสรีภาพ ทุกคนไม่มีสิทธิ มีไม่เท่าเทียมกัน แต่ทุกคนมีหน้าที่ หน้าที่คือการทำงาน เพื่อผลิตอาหาร เพื่อสร้างตึก เพื่อเป็นทหาร ซึ่งแล้วแต่ต้นตระกูลของตัวเอง ตระกูลไหนเป็นชาวนาก็จะเป็นชาวนาไปตลอด ตระกูลไหนเป็นข้าราชการ ทหารก็จะเป็นข้าราชการทหารตลอด ยกตัวอย่างเช่นประเทศเกาหลีเหนือ บางประเทศก็ไม่ฟิกขนาดนั้นเช่นจีน ระบอบนี้สื่อจะถูกจำกัดโดยรัฐบาล ขนาดอินเตอร์เนตยังไม่สามารถค้นคว้าข้ามประเทศได้ ใช้ได้แค่อินทราเน๊ต คือเวปไซต์ภายในประเทศตัวเองเท่านั้น กฏข้อห้ามก็จะมีหลายอย่างเช่น ห้ามนำวัฒนธรรมต่างชาติเข้ามา เช่นเพลง ศิลปิน ดารา ศาสนา เสื้อผ้าการต่างกายแบบตะวันตกหรือเกาหลีใต้ แต่ที่เกาหลีเหนือมีการสอนภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 2 ในโรงเรียนมัธยมฯ
ผู้นำของประเทศนี้ ที่จริงผู้นำมีสิทธิที่จะสถานปนาตัวเองเป็นกษัตริย์ได้แต่ไม่ทำ ไม่มีพิธี ไม่ต้องคุกเข่า ไม่ต้องกราบ แต่มีอำนาจเบ็ดเสร็จ ผู้นำสืบต่อเชื้อสายทางสายเลือด คล้ายระบบรัชทายาทของพระราชา ชี้เป็นชี้ตาย กฏหมายอยู่ที่ผู้นำ จะสั่งประหารใครก็ได้ การปกครองระบอบนี้เศรษฐีน้อยมากเพราะปิดการค้ากับต่างชาติ แถมโดนสหรัฐคว่ำบาตรอีก ทำให้สิ่งที่เราเห็นคือรัฐบาลยิ่งใหญ่ ตึกรัฐบาลอะยิ่งใหญ่มาก แต่ตึกประชาชนจะเล็กๆ รัฐบาลสร้างถนนให้ แต่ตึกไม่งอกเลย แถมรถยนต์ก็วิ่งน้อยมาก เพราะประชาชนได้รับเงินอย่างจำกัด เหมือนทำงานแทบตายรัฐเอาไปหมด แล้วเขาก็แบ่งมาให้เราเพียงเล็กน้อย ต่างจากเกาหลีใต้มากๆ และความเจริญจะกระจุดตัวที่เปียงยางที่เดียว แต่เปียงยางส่วนใหญ่ก็จะมีเพียงชนชั้นสูงของประเทศที่อาศัยอยู่เท่านั้น ที่ดิน ที่พัก รัฐบาลจะเป็นคนแบ่งให้ทุกคน แต่ไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับตำแหน่ง อาชีพ คิมจองอึนคือผู้นำคนที่ 3 ของเกาหลีเหนือต่อจากพ่อและปู่ของเขา
3. สมบูรณาญาสิทธิราชย์ Kingdom ราชอาณาจักร ปกครองโดยพระราชา โดยพระราชารับบทบาทเป็นนายก บริหารประเทศเอง และเป็นคนที่อยู่เหนือกฏหมายเพราะราชาคือกฏหมาย สิ่งที่ราชาสั่ง สิ่งนั้นคือกฏหมาย กษัตริย์อยู่ในฐานะสมมุติเทพ ต้องคุกเข่า ต้องกราบ ต้องเว้นระยะ และห้ามมองหน้า ทุกคนไม่มีความเสมอภาค ไม่มีเสรีภาพ ไม่มีสิทธิที่เท่าเทียมกัน ดูคล้ายๆกับคอมมิวนิสต์ แต่ไม่จำเป็นต้องทำนำ ส่งข้าวให้รัฐหมด คือทำเท่าไหร่ก็เก็บไว้กินเอง มีเสรีภาพในการเลือกอาชีพ แต่อาจจะถูกเก็บส่วยอากร แล้วแต่นายอากร ของแต่ละหัวเมือง สมัยก่อนไทยจะมี กรม วัง คลัง นา คือรัฐมนตรีที่คอยดูแลเรื่องต่างๆ
ถ้าเป็นสมัยก่อน ที่ยังไม่เจริญ คนที่จะได้เรียนสูงๆจริงก็ทีแต่พระมหากษัตริย์ ที่ได้เรียนการปกครองของฝรั่งเศส ได้เรียนภาษาอังกฤษ ได้ไปเรียนต่างประเทศได้เปิดโลกกว้างก็มีแต่องค์ชาย องค์รัชทายาท พระมหากษัตริย์ เพราะเป็นภัยต่อราชบัลลังก์ประมาณว่าราษฎร์โง่ๆไว้แหละดีแล้ว อีกอย่างคือเปลืองตังค์แผ่นดินด้วยเพราะจะเดินทางไปต่างประเทศสมัยก่อนคงจะใช้ทองเป็นหีบเลย และจะได้ไม่มีใครมาเปลี่ยนแปลงอะไร แต่หลังรัชกาลที่ 7 ส่งท่านปรีดี ไปเรียนเมืองนอก เป็นนักเรียนทุน และเป็นไงละครับ ได้เรื่อง รู้เรื่องเลย
ถูกครับ เพราะถ้ากษัตริย์ไม่เก่งที่สุด ไม่รบเก่งที่สุด ไม่ฉลาดปลาดเปลื่องที่สุด ก็จะถูกล้มโดยง่าย สมัยก่อนคือใครฆ่ากษัตริย์คนนั้น ขึ้นครองเป็นกษัตริย์แทน ไม่ได้หมายถึงเหตุการณ์พระเจ้าตากหรอกนะครับแค่พูดรวมๆ คนที่เป็นกษัตริย์ได้คือคนที่แข็งแกร่งที่สุด รวมถึงกษัตริย์ต้องเป็นที่ยอมรับจากราษฎรเพราะไม่งั้นอาจโดนล้มเพราะราษฎร์อดยาก แล้วตั้งกองทัพมาตีเมืองหลวงแล้วลากลงบรรลังค์เหมือนซีรี่เรื่อง คิงดอม เป็นต้น
เนื่องจากระบอบนี้มีการสืบทอดอำนาจจากพ่อสู่ลูก ทางสายเลือดทำให้ปัญหาคือพ่อกับลูกไม่เหมือนกัน ลูกอาจจะปกครองแล้วข้าวน้ำสมบูรณ์ดีกว่าพ่อ หรือพ่อรบเก่งกว่าลูกอะไรแบบนี้ นั่นคือมันไม่เสถียร คือจากพ่อไปลูก ไม่ใช่พี่ชายไปน้องชาย ทำให้บางประเทศเกิดเหตุการณ์อาฆ่าหลาน แย่งชิงราชบรรลัง และไม่เหมาะกับประเทศใหญ่เพราะบริหารไม่ทั่วถึง ล่าช้า เหมาะกับประเทศเล็กๆ เช่นกษัตริย์จิกมี่แห่งภูฏาน
4. เผด็จการณ์ทหาร เช่นพม่า สมัยนึง คือเอาทหารยึดมา แล้วตั้งตัวเองเป็นผู้นำประเทศเช่นนายกรัฐมนตรี แล้วแต่จะเรียก แล้วก็ด้นสดไปเรื่อยๆ เดี๋ยวปัญหานั้นมา ปัญหานี้มา แก้อะไรไม่ค่อยได้ เพราะว่าเคยคุมแต่กองทัพ การค้าการขายก็ล้มเหลว แถมโดนคว่ำบาตรอีก อยากฆ่าใครก็ฆ่า อยากขังใครก็ขัง
นายพิษณุชัย เรืองจันทึก
zeyhigh.blogspot.com
19/4/2563 9.29 น.
