จริงๆแล้วคนเรามันวัดกันที่ไหน

 จริงๆแล้วคนเรามันวัดกันที่ไหน

โดย นายพิษณุชัย เรืองจันทึก 17/2/2565 23.17.00 น.

ความอยากมาก ความพยายามมาก ความรู้มาก ก็ประสบความสำเร็จ แต่มีความสุขไหมไม่รู้ เพราะหนี้สินเยอะ

กับบางคนความอยากน้อย ความพยายามน้อย ความรู้น้อย

แต่มีความสุขมากเพราะหนี้สินน้อย

แต่สุดท้ายสิ่งที่ทุกคนเหลือไว้ก็คือคุณงามความดี ต่อให้ตอนยังไม่ตายคุณรวยแค่ไหนประสบความสำเร็จแค่ไหนแต่ไม่ได้ทำความดีเป็นชิ้นเป็นอันเลย

ตายไปเดี๋ยวคนก็ลืม

เพราะความรวย ก็ของคนอื่น ไม่มีใครจะค่อยยกย่องเท่าไหร่ ประมาณว่า รวยแล้วไง ไม่ได้ทานเงินทานทรัพย์สินนั้นมาให้ฉันสักหน่อย แต่ละคนเขาก็จะคิดแบบนี้

แต่ความจริงแล้ว ความอยากมาก ความพยายามมาก ความรู้มาก ความรวยมากนั้น มันเป็นนามธรรม ซึ่งนามธรรมมันมีความเป็นอนิจจัง ไม่เที่ยง และอนัตตา ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน

แม้แต่กายของคนที่คิดว่าตอนนี้ฉันรวยเองก็ดี สักวันก็คงต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องทุกข์ทรมานและต้องตายลงในสักวัน

จะมาเที่ยวดูถูกคนนั้นคนนี้ทำไมกัน สั่งสมกิเลส สั่งสมความโลภให้กับตน

เมื่อเจอคนมาขัดผลประโยชน์ ก็เกิดโทสะ ไปฆ่าไปปาณาติบาท สร้างกรรมไปอีก นอกจากโลภะ โทสะ แล้วยังโมหะ ครอบงำ ว่ามีตัวมีตน ยึดมั่นถือมั่นในตัวกู ของกู ไม่ละ ไม่ปล่อย ไม่วาง เกิดอยู่ดีๆ ช็อคตายไป ตายทั้งที่จิตใจยัง มีความยึดมั่นถือมั่น ยังโลภยังโกรธยังหลง แถมบุญยังไม่ค่อยสร้าง

ทางต่อไปข้างหน้าทุคติแน่นอน นั่นก็คือเปรต สัตว์นรก อสูรกาย เพราะจิตใจสั่งสมแต่บาปแต่กรรม แต่ความยึดมั่นถือมั่น

อาจจะเป็นเพราะกรรมเก่าด้วย ที่ทำให้เกิดมาเป็นคนแบบนี้ ทำให้เป็นคนโทสะจริต โลภะจริต ทำให้ไม่ได้พบธรรมะของพระพุทธเจ้า ไม่ได้พบเพื่อนดี กัลยาณมิตร กัลยาณธรรม สหธรรมิก พบแต่เพื่อนชั่วๆ ชวนกันกินดื่มเที่ยว ทำผิดกฎหมาย

อย่างคำโบราณเขาว่า "โคควายตายไปเหลือเขาหนัง ช้างพังตายไปก็ยังเหลืองา" ส่วนมนุษย์เราเนี่ย ตายไปควรจะทิ้งคุณงามความดีไว้ให้กับโลกบ้าง ให้เป็นวีรบุรุษ วีรสตรี ตายไปแล้วมีคนมาสร้างอนุสาวรีย์ รูปหล่อรูปปั้นหรือหุ่นขี้ผึ้งกราบไหว้บูชา

อย่างคูบาอาจารย์สายวัดป่าหลายท่าน ที่มีการจัดสร้างขึ้นมาก็เช่นหลวงปู่มั่น หลวงปู่ดุลย์ หลวงปู่ชา หลวงตามหาบัว ส่วนวีรบุรษก็มีกษัตริย์ไทยหลายพระองค์ แต่ถ้าเป็นชาวบ้านก็จะมี ชาวบ้านบางระจัน จ.สิงห์บุรี เจ้าเมืองก็มี ย่าโม จ.นครราชสีมา เจ้าพ่อพระยาแล จังหวัดชัยภูมิ เราต้องดูพวกท่านเป็นแบบอย่าง

แต่บางคนบางท่านถึงไม่มีอนุสาวรีย์ท่านก็ยังทิ้งบางอย่างเช่นหนังสือหรือผลงานไว้เช่น สุนทรภู่ แต่ที่อำเภอแกลงก็มีรูปปั้นท่านนะเลยไปกราบแล้ว

ยอดรัก สลักใจ ไวพจน์ เพชรสุพรรณ เป็นต้น

ยังไงก็แนะนำให้พากันทำแต่ความดี ทาน ศีล ภาวนา สร้างแต่กรรมดี ปฏิบัติเพื่อมุ่งตรงต่อพระนิพพานให้มีจุดมุ่งหมายคือการหลุดพ้นเป็นที่ตั้ง และสร้างผลงาน สิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อลูกต่อหลายต่อชนรุ่นหลัง สิ่งใดคิดว่าเป็นประโยชน์มากกว่าพิจารณาแล้วก็ให้ทำสิ่งนั้น

เอวังฯ