อาหารปัจจโย

 

อาหารปัจจโย

หมายถึงอาหารเป็นปัจจัย

ปัจจัยอะไร ปัจจัยของการมีชีวิตต่อ เพราะพอหมดอาหาร ไม่เกิน 10 วันก็ตายเพราะอดตาย อดน้ำเปล่าไม่เกิน 3 วันตาย นี่หมายถึงตอนที่เราออกมาจากท้องแม่แล้ว

แต่ตอนที่อยู่ในครรภ์ของแม่ ตอนจิตปฏิสนธิ ลักษณะเราเหมือนน้ำมันงา นะแม่ โมพ่อ นโม นะธาตุน้ำ โมธาตุดิน มารวมกัน เจริญเติบโตรับอาหารจากแม่ด้วยสายสะดือ ถ้าแม่ไม่กินข้าวไม่ทานอาหารเราก็ไม่เติบโตขึ้นมา จากน้ำมันงาก็โตขึ้นเท่านิ้วหัวแม่มือ แล้วก็โตขึ้นๆ เรื่อยๆ จนคลอด จนมีน้ำหนัก 2-3 กก. แล้วแต่คน แล้วแต่แม่ ถ้าแม่กินข้าวเยอะ กินอาหารเยอะ ก็จะอ้วน เพราะรับอาหารมามาก เห็นไหม เราเติมโตมาจากแม่จากพ่อนี่ล่ะ ส่วนพ่อก็ไปหาอาหารมาให้แม่กิน เพราะแม่ตั้งครรภ์ออกไปหาอาหารลำบาก แต่แม่บางคนก็ทำงานจนถึงเดือน8เดือน9 เลยนะ แต่ไม่ได้ทำงานหนัก ทำบัญชีทำอ๊อฟฟิศอะไรแบบนี้ แต่ถ้าจะให้ไปยกไปยืนนานๆ นี่แม่เราทำไม่ได้หรอก แม่เราลำบากมากเลยนะ กว่าจะโตได้เนี่ย ยิ่งตอนแม่คลอดนี่ เป็นจังหวะความเป็นความตายเลย เพราะแม่เจ็บปวดทรมานมาก

ใครที่มีแม่อยู่ตอนนี้ก็ระลึกถึงคุณท่านให้เยอะๆ พูดกับท่านดีๆ แล้วก็ตอบแทนคุณท่าน เข้าใจไหมละ

ส่วนใครที่แม่ไม่อยู่แล้ว เราก็ไปวัดทำบุญให้ท่านได้ ระลึกถึงคุณท่าน ทำบุญสังฆทาน บังสกุล กวดน้ำ อุทิศบุญไปให้ท่าน บางคนก็เอาข้าวไปตั้งที่หน้ารูปท่าน แล้วจุดธูปบอกท่านให้มาทานข้าวทานน้ำ ถ้าท่านยังอยู่ท่านก็กินได้ แต่ถ้าท่านไปเกิดภพภูมิอื่นแล้วก็กินไม่ได้

ความกตัญญู รู้คุณนี้เป็นคุณสมบัติของคนดี ที่อยู่เหนือเหตุผล จะเอาเหตุผลอะไรมาอ้างก็ช่าง เราเอาพ่อเอาแม่เราไว้ก่อน

เอวัง

รับพร

ยะถา วาริวะหา ปูรา ปะริปูเรนติ สาคะรัง ห้วงน้ำเต็ม ย่อมยังสมุทรสาครให้บริบูรณ์ได้ฉันใด

เอวะเมวะ อิโต ทินนัง เปตานัง อุปะกัปปะติ ทานที่ท่านอุทิศให้แล้วในโลกนี้ ย่อมสำเร็จประโยชน์ แก่ผู้ที่ละโลกนี้ไปแล้ว ฉันนั้น ฯ

อิจฉิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง ขออิฏฐิผล ที่ท่านปรารถนาแล้ว ตั้งใจแล้ว

ขิปปะเมวะ สะมิชฌะตุ จงสำเร็จโดยฉับพลัน

สัพเพ ปูเรนตุ สังกัป ขอความดำริทั้งปวง จงเต็มที่

จันโท ปัณณะระโส ยะถา เหมือนพระจันทร์วันเพ็ญ

มะณิ โชติระโส ยะถา ฯ เหมือนแก้วมณีอันสว่างไสว ควรยินดี ฯ

สัพพีติโย วิวัชชันตุ ความจัญไรทั้งปวง จงบำราศไป

สัพพะโรโค วินัสสะตุ มา เต โรคทั้งปวงของท่าน จงหาย

ภะวัตวันตะราโย อันตรายอย่ามีแก่ท่าน

สุขี ทีฆายุโก ขอท่านจงเป็นผู้มีความสุข มีอายุยืน

ภะวะอะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง

ธรรม ๔ ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พะละ ย่อมเจริญแก่ผู้มีปกติกราบไหว้ มีปกติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่เป็นนิตย์ ฯ

สาธุ

ถูกใจ

แสดงความคิดเห็น

แชร์